Unha nacionalista de tan só 30 anos, Ermitas Valencia Romar, será a encargada de marcar as políticas lingüísticas no municipio herculino.
Aínda que só ten 30 anos, Ermitas Valencia Romar ten xa experiencia no consistorio da Coruña, onde é concelleira do BNG dende 2003. Esta diplomada en Ciencias Empresariais coñeceu dende as filas o ocaso do vazquismo e o alborexar do chamado losadismo. Agora vai ser a responsábel do departamento de Xuventude, Solidariedade e Normalización Lingüística. Ela é a encargada de recobrar espazos para o galego logo de 24 anos de políticas belixerantes impulsadas dende o edificio de María Pita.
Vieiros: Supoño que é consciente de que o seu traballo vai ser ollado con lupa. Como van os primeiros pasos?
Ermitas Valencia: Son consciente. Aquí está todo o traballo por facer. Hai que crear un servizo e ter un maior contacto co funcionariado que é o que vai normalizar a parte administrativa. Nós queremos crear un Servizo de Normalización pero non só para un traballo interno, tamén queremos levar campañas ao longo de toda a cidade. Temos un deseño do que queremos. Imos concursar por vez primeira ás axudas de Política Lingüística. Hai que facilitar ferramentas para a normalización da escrita. Os traballadores teñen cursos de galego feitos pero como non se usaba agora hai que refrescar a formación
V: Como vai ser o seguimento das directrices políticas?
E.V: A partir de agora procurarase que todo o que saia sexa en galego. Imos asegurar a legalidade no uso do topónimo e no rueiro da cidade. Temos as rúas con nomes coma 'Mellid', 'Villa de Lage' ou 'Arteijo'. A rotulación tense que ir corrixindo paulatinamente.
V:Que lle gustaría ter conseguido dentro de catro anos?
E.V: Eu conformaríame se a nivel interno do Concello a normalización estivera feita, con toda a documentación en galego. Tamén que se atenda con normalidade na nosa lingua e que se deixe de politizar o uso da lingua na cidade.
V: O conflito do topónimo deu unha imaxe antigalega á cidade...
E.V: Eu penso que esa imaxe que se deu tiña unha intencionalidade clara. Na cidade fálase moito galego pero está moi reducido a un nivel doméstico. A pesar dos seus gobernantes, o galego está moi vivo na Coruña. Na cidade fálase un galego estupendo, hai que rachar cos tópicos.
V: Mais tantos anos de belixerancia contra o idioma terían algunha consecuencia...
E.V: As políticas do concello incidían nun sector moi pequeno da poboación. Nos barrios seguíase falando en galego aínda que cunha diglosia espantosa. Na casa falábase un idioma e no concello outro. Iso é o que hai que cambiar. A lingua ten que servir para mercar o peixe pero tamén para ir facer xestións ao Concello.
V: Xuntan nun mesmo departamento Xuventude e Normalización Lingüística...
E.V: Era algo que tiñamos moi claro. Na Coruña, ao igual que no resto das cidades, a mocidade está moi castelanizada. É primordial traballar cos máis novos.
V: Que opinión lle merece o decreto para garantir un maior uso do galego no ensino?
E.V:É positivo. O PP está facéndolle un fraco favor ao país ao opoñerse, seguindo unha actitude marcada por Jiménez Losantos.